In Memoriam 2013 Stripmakers

Deze video is vertoond tijdens de prijsuitreikingen van Het Stripschap op 09 maart 2013. Het idee achter deze video is om hen die in het afgelopen jaar zijn ontvallen, te herdenken en te eren voor wat zij hebben betekend voor de wereld van het beeldverhaal.

 

Strips via social media

Stel je bent een striptekenaar en je wilt je "eigen" stripje laten verschijnen op social media.... Wat nu? We kennen natuurlijk allemaal Facebook - het foto (en plaatjes) deel media bij uitstek. Die sla ik dus gelijk over want eerlijk gezegd vind ik Facebook een gedrocht van ongekende omvang. Ik ga het mezelf niet makkelijk maken en kies voor Twitter. Nu heeft Twitter het ons (de plaatjesmakers) het wel makkelijker gemaakt want plaatjes komen, mits ze niet te zwaar zijn, in de timeline van de followers te staan.

OK, vaak niet helemaal want de getoonde plaatjes zijn afhankelijk van een vaste omvang (H X B).

Zwak punt bij social media is vaak het geringe aantal followers en dan nog zijn het, zeker in geval van facebook (dat ik dus links laat liggen), veelal kennissen of collega's. Dat is het beoogde publiek niet.

Handig is het dus om veel followers te hebben. Ook is het handig om followers te hebben die bereid zijn het stripje te retweeten.

Ik ga u gelijk wijzen op de Twitteraccount waarop ik het stripje ga publiceren:

https://twitter.com/striptekenaars 

Zoals u ziet kan ik nog heel wat followers gebruiken.

Die retweet moet je vragen. Voor mezelf is het handig om enige regelmaat aan te brengen qua verschijning. Dit niet omdat het publiek het stripje vreselijk zal gaan missen (op internet word niks en niemand gemist - zeker niet op social media).



wordt vervolgd

Worden er nog nieuwe ondertekststrips gemaakt?

Ik ben nu al jaren tevergeefs bezig om de ondertekststrip een toekomst te verzekeren. Dat dreigt jammerlijk te mislukken. De vorm is er maar er zijn te weinig geïnteresseerden om een zekere productie tewaarborgen.

Tekenaars waren geen probleem. De ondertekststrip die door de Toonderstudio's een hoog aanzien had verkregen lijkt niet meer terug te keren. Dat is erg jammer.

Storm

 

 

 

Een dag na de storm was het nog steeds best winderig aan de Boulevard.

Foto

Het is tijd voor mooie wandelingen en kiekjes. Maar hoe ik ook mijn best doe; ik krijg de werkelijkheid maar niet op de foto. In het echt is het nog veel mooier.



Willy Lohmann (1936-2013) overleden

Nog vol plannen is Willy Lohmann overleden.

De eerste kennismaking met Lohmann waren de cartoons die hij tekende voor het weekblad de Spiegel. Stond daar ook niet de strip Barend Flunkerman in? Ik weet het niet meer. In Donald Duck was in ieder geval een strip van zijn hand te lezen. Kraaienhove leerde ik kennen door de uitgaven van Semic Press Nederland (later kocht ik de ontbrekende titels als krantenknipsels). Willy maakte ook de redactietekeningen voor de Pep en tekende voor de Nederlandse Mad (op een gegeven moment maakte hij van en voor iedere nieuwe abonnee een karikatuur (het heeft niet mogen baten; het blad ging op de fles). Liselore vergeet ik natuurlijk niet, Marco Silvester was de laatste strip die ik van zijn hand las. Rond 1960 tekende hij aan de Toonderdagstrip Tom Poes en Heer Bommel. Dat was geen succes. Hij deed voornamelijk de achtergronden. Wie goed kijkt naar de bomen van de eerste verhalen van Kraaienhove en dan de strips van Tom Poes en de Wezelkennis in handen neemt ziet dat Willy hier zijn sporen heeft nagelaten. Ook ontdekte ik een paar stroken Hollewijn (deels) van zijn hand. Een productieve man die veel moois heeft nagelaten.

Deze week gratis download: "Post Groenland”, een strip-avontuur van Harold Hops.

Deze week kunt u in de boekenafdeling van iTunes: “Post Groenland”, een strip-avontuur van Harold Hops, geschreven en getekend door Pascal Oost, gratis download.

Stripkonijn Harold Hops vertrekt met zijn drie neefjes Hip, Hep en Hap naar Groenland, om te ontkomen aan de pesterijen van zijn rijke werkgever Hildebrand Hamstra. Niemand beseft dat op Groenland juist een catastrofale ramp staat te gebeuren met wereldwijde gevolgen! De enige die de beschaving kan redden, is Groenlands nieuwe – en bijzonder luie – postbode: Harold Hops...

Dit verhaal klinkt als de opzet van een Donald-Duckverhaal, en dat is niet toevallig.
Het is de opzet van een Donald-Duckverhaal. En dat Donald Duckverhaal staat deze week in het beroemde weekblad (nummer 41).





Ter gelegenheid van deze gebeurtenis kunt u  “Post Groenland”, de versie met Harold Hops  gratis downloaden via iTunes .

Inmiddels kost de strip weer haar normale prijs: 0,99 €

Polletje Pluim in het weekblad Prinses

Polletje Pluim stond van 1967 tot 1972 in het weekblad Prinses. Polletje Pluim werd geproduceerd door de Toonderstudio's en is inmiddels een bijna vergeten strip. De eerste vijf verhalen werden gemaakt (tekst, tekenwerk en inkleuring) door Dick Matena. Daarna namen Jan van Haasteren, Wim Lensen en Frits Godthelp (tekenwerk en inkleuring) en Andries Brandt en Patty Klein (teksten) de strip voor hun rekening. Het hierbovenstaande voorbeeld is van de hand van Dick Matena

Bommel's Spookalbum

In 2001 stond er in een folder van een boekhandel een aankondiging van een nieuw Kookboek. Kookgek op Bommelstein. Op dit moment zullen waarschijnlijk veel Toonderfans in een stress schieten want dat boekje ontbreekt nog in ieders verzameling....... Geen paniek! Dit boek is nooit verschenen. Wellicht heeft Marten Toonder de uitgave er van verboden.
Ik heb het plaatje uit de folder (amper 3 X 4 cm groot) opgeblazen. Vandaar dat de door Dick Matena getekende en gekleurde cover er wat wollig uitziet.

Dusty de Mooimaker van Joop Geesink Artist

Toen ik een jaar of 15 was verscheen er in een groot ochtendblad een aankondiging van een nieuwe strip; Dusty een kangoeroe van de hand van een van de tekenaars van Joop geesink Artists.

 

 In Italië bv werd het character behoorlijk populair. Naast tekenfilms (die werden hier door de Toonderstudio's gemaakt) verschenen er comics (onder licentie geproduceerd in Italië)  en merchandise.

 .

Ik knipte de krantenstrips uit en bewaarde ze in een enveloppe. Zo'n enveloppe raakt altijd zoek.

hieronder een paar filmpjes van Dusty.

 

 

 

 

 

 

Woodpeckers from space

Ik was in de jaren 80 af en toe aan het tekenen voor van Bosch en Nieuwkoop oftewel Boni records en break records. Rond 1983 werd er gewerkt aan een nieuwe productie. In Nederland kreeg het project de naam Woodpeckers from space van Videokids (gevormd door het duo Bianca Bonelli en Renee Portegies die beiden niet meer leven). In het Engels werd het project Tico Tac Spacepeckers genoemd. Op het singeltje was het lachje van Woody Woodpecker te horen en om niet in de problemen te komen met de eigenaren (de rechthebbers van Walter Lantz) van deze Amerikaanse specht moest er voor publicatie een figuurtje verzonnen worden dat niet op een specht mocht lijken. Het werd een soort ruimtemannetje voorzien van een houtboor.
Nadat ik het ontwerpwerk had ingeleverd maakte de Toonderstudio's een tekenfilm-videoclip met het character.



Van het eerste singeltje werden er in het buitenland meer dan 3 miljoen verkocht.
Woodpeckers from space stond in Spanje, Portugal, Noorwegen, Zwitserland en Noorwegen wekenlang op nummer 1 op de verschillende hitparades. Hiermee werden de producers onderscheiden met de exportprijs 1985.

Bij de Toonderstudio werd het animatiewerk gedaan door Bjorn Frank Jensen geassisteerd door Frits Godthelp.

Ook werd er een promostripje gemaakt van Tico Tac (getekend door Bjorn Frank Jensen).

En nog wat promotioneel werk:

 

 

Moeps Pepernoot

oorspronkelijk geplaatst op 13-12-2004

 

In het blad Story stond rond 1975 de strip Moeps Pepernoot. de strip was een productie van Jan Kruis (bekend van Jan, Jans en de kinderen) en werd getekend door Jan van der Voo. De strip werd geschreven door verschillende gagwriters.

 

 

Mijn favoriete volg blog is weer in beweging

Al jaren volg ik Op zoek naar de verloren Kuifje.

De tijd snelt voort, het uur vliedt heen en - duizend bommen en granaten! - ook de verzamelaar wordt ongemerkt oud. De 40-plusser vijftiger die ooit met sneltreinvaart door het universum van Hergé raasde, verandert zoetjesaan in een
Tsjoek-Tsjoek
van de Karpaten (dixit Archibald Haddock). Genoeg is kortom genoeg, na bijna meer dan 30 jaar zet ik een klare lijn onder mijn collectie. Het is een afscheid in cyberspace, nog éénmaal op reis, op zoek naar de begeerte van de verzamelaar, op zoek naar de Verloren Kuifje...
Sinds enige dagen is de blog weer in beweging.
Ik adviseer u een bezoekje.

http://tintinperdu.blogspot.nl/

Divine Overwon Hilversumse Boycot

Op woensdag 8 mei 2013 schreef ik een stukje over Boni records. Sindsdien heeft de geschiedenis van dit platenlabel me niet los gelaten en probeer ik herinneringen uit die tijd in mijn geheugen op te diepen. Mijn persoonlijke herinneringen lopen natuurlijk niet altijd synchroon met de geschiedenis van het bedrijf Bosch en van Nieuwkoop maar gelukkig krijg ik hulp van google.

De verhalen over Divine (de journalist schreef de naam verkeerd) spraken tot de verbeelding. 
Jan van nieuwkoop en Gert van den Bosch gaven de zanger een start die zorgde voor
Divine's internationale doorbraak. In 1988 zou de zanger/acteur meespelen in de populaire serie maried with children. De nacht voor de eerste opname overleed Divine (Harris Glenn Milstead) in zijn slaap aan een hartstilstand.  De productiemaatschappij van Married with Children schreef op een condoleancekaart de volgende tekst: "If you didn’t want the job, why didn’t you just tell us?".
Harris Glenn Milstead werd 42 jaar (19 oktober 1945 – 7 maart 1988)

Toonerville Picnic uit 1936

Jaren geleden ontdekte ik de Amerikaanse strip The Toonerville Trolley.

Toonerville Trolley (ook wel Toonerville Folks genoemd) was een populaire krantenstrip van Fontaine Fox die verscheen tussen 1908-1955. De strip bood een dagelijkse blik op de Toonerville (wat we vandaag de dag de buitenwijken van een stad zouden noemen).  De Van Beuren Studios maakte vanaf 1936 verschillende Toonerville tekenfilms. Hieronder staat de uit 1936 stammende Toonerville picnic.

Kolder

We zijn met ons allen stapelgek hoor. Deze week kwam ik een echtpaar tegen dat ik al jaren niet gesproken had. Bijpraten natuurlijk. Bleek dat ze geen computer hadden. En dat vonden niks niet erg. Vervelend is het wel dat de overheid, omroepen en zo nog wat organisaties er van uit gaat dat iedereen beschikt over een computer met internetaansluiting. Als dat niet zo te blijkt excuseren ze zich niet maar wijzen er op dat er altijd wel een familielid beschikt over een computer en deze de zaakjes best wel voor ze wil uitvoeren. Kijk; nu wordt het irritant. Zo werkt het niet Dames en Heren politici ed. Dat kunnen jullie misschien niet begrijpen maar dat raakt tenminste de privacy. Daarnaast werkt het fraude in de hand want sommige familieleden in dit land zijn net zo als haar bestuurders.

Ik geef toe dat de overheid het nog redelijk transparant doet; ze beginnen met "Ik ga 23 gebouwen sluiten" Daar vallen velen dan over en worden er maar 14 gebouwen gesloten. Dat valt niet tegen. Of "ik ga dit jaar geld van jullie afpakken" Protest - OK, we beginnen pas volgend jaar... Goed he!" Zien jullie dat niet? Het is doorzichtig. Kijken jullie geen Televisie.
Wat zegt U? U heeft geen televisie? U heeft ook geen computer? Ja dat is vragen om ellende want zo kun je ze toch niet in de gaten houden............... O wacht, U heeft dit stukje natuurlijk ook niet gelezen en uw neefje gaat het nu ook echt niet voor u uitprinten en laten lezen. U bent gelukkige mensen.

Bas Haasnoot; kunstenaar

Een dikke maand geleden (kan ook langer zijn) zag ik Bas Haasnoot bij zijn werkplek. Hij zag er breekbaar uit. Rond 1981 stelde hij me voor om samen een groot pand te huren om te gaan gebruiken als Atelier. Bas was kunstenaar. Het is er niet van gekomen. Ik voelde me te weinig kunstenaar om over een Atelier te beschikken. Het naastgelegen zoldertje voldeed prima. 31 mei jl. is Bas overleden. Vandaag is hij begraven. Bas werd 83 jaar.

  Dag Bas!

Afscheidsdienst

Atelier Zee

Ogenschijnlijk zinloos

Nee, de organisatie Web-log.nl zal ik niet bedanken voor hun rampzalig gebleken beleid. Ze hebben na jaren van wanordelijk omgaan met hun toko de gebruikers op straat gezet. Beloofde verhuisinfo bleef uit en we moesten zelf maar uitzoeken hoe we moesten voorkomen dat de sinds 2003 opgebouwde blogs en plaatjes spoorloos in de cyberspace (wat klinkt dat woord alweer oud) zou verdwijnen. Dat laatste is slecht gedeeltelijk gelukt maar wat ook vervelend is is dat de notering bij google verloren is gegaan en naar het nu laat aanzien ook niet meer zo makkelijk terug te winnen valt. Als u dit leest dat mag u weten dat u een van de weinige bent want daar waar voor de ellende begon de blogstukjes binnen een week door een paar honderd mensen gelezen werd mag ik me nu verheugen (ja dat doe ik nog steeds) in een aantal tientallen.
Natuurlijk loopt het aantal (opgetelde) lezers naarmate de tijd verstrijkt op maar het bloggen lijkt minder doeltreffend dan voorheen. Maar wat bedoel ik eigenlijk met doeltreffend? Daar heeft u me.

-kijk dat is handig! Ik stopte gisteren bij de hieraan voorafgaande zin en pak de draad vandaag weer op.
Het gegeven dat in de tussentijd slechts 2 personen dit stukje hebben gelezen neemt de druk weg en bevestigd de titel.

Maar waarom ga ik verder met deze schijnbaar zinloze bezigheid? Ik gebruikte het woord "doeltreffend" om aan te geven dat ik met bloggen ben begonnen om kennis te delen. Dat klinkt hovaardig maar gelukkig kreeg ik regelmatig de bevestiging dat het als zodanig ervaren en gewaardeerd werd.

Dat is er nu wel van af. Ik heb al mijn kruid kennelijk al verschoten en inmiddels hebben gelukkig velen, die dan ik meer van de materie weten, de weg naar dit medium weten te vinden. De noodzaak (?!) om het zelf te doen is daarmee vervallen.

Een ander vervelend punt is dat ik het in deze blog vaak heb over het voorbijgaande. In de bijna 10 jaar bloggen is bijna iedere stripmaker die op mijn blijvende bewondering kan rekenen overleden (voor zover ze al niet eerder het loodje hadden gelegd).

Het komt er dus op neer dat ik bloggen begin te ervaren als een zinloze exercitie en wat erger lijkt; Ook mijn andere bezigheden vragen steeds vaker om het label "zinloos". In een tijd waar de geschiedenis zich lijkt te herhalen (geen revolutionaire gedachte) en de westerse mens ideaalloos lijkt te zijn geworden verplumpuddingen goeie ideeën al voor uitwerking. Het is zinloos.

Zinloos maar soms leuk.

Guust Flater en Marsupilami terug bij uitgeverij Dupuis

 Dit stripnieuws is van 26-3-2013 maar interessant genoeg om op te pakken (ik las het zonet) en te bloggen.

De stripuitgeverij Editions Dupuis heeft Marsu Productions volledig overgenomen. Daarmee komen de rechten op de figuren van striptekenaar André Franquin, met als bekendste Guust Flater en de Marsupilami, in handen van de Henegouwse uitgeverij. Dupuis wil de striphelden "dynamiseren".

Dupuis spreekt van een terugkeer. De uitgeverij uit Marcinelle gaf de Guust Flater-albums uit totdat Franquin de rechten op zijn personages aan Marsu Productions afstond. De uitgeverij beheert niet alleen de rechten op het werk van Franquin, maar bijvoorbeeld ook die op de reeks "Natasja" van François Walthéry.

Dupuis was al minderheidsaandeelhouder van Marsu Productions. De volledige overname "betekent de terugkeer van legendarische personages uit de geschiedenis van Editions Dupuis en de volledige integratie van het oeuvre van een van de grootste genieën uit de stripwereld, Franquin", luidt het in een persbericht.
"In het jaar dat Spirou (Robbedoes) en zijn tijdschrift hun 75-jarige bestaan vieren, zijn we zeer blij en fier om Marsupilami te zien terugkeren naar zijn nest en Guust Flater opnieuw op de redactie te verwelkomen." Dupuis laat weten dat het "een nieuwe strategie zal opstellen rond de merken". Zo zou de Marsupilami opnieuw kunnen opduiken in de avonturen van Robbedoes en Kwabbernoot.

Een online biografie van Franquin vind u hier:>>>

Boni records en Break records

In de jaren 80 tekende ik o.a. voor de platenlabels van van den Bosch en van Nieuwkoop. Oftewel Boni en Break records.  Ik heb als jonge tekenaar heel wat voor ze gemaakt. Iedere week brachten ze een top 40 achtige nieuwsbrief uit die naar de platenzaken werd gestuurd. Die A4 tjes moesten opgeleukt worden en dat gebeurde regelmatig met korte stripjes.
Op internet is bijna niets te vinden over Boni en Break records. Dat is opmerkelijk. Artiesten/bands als The Cats, vader Abraham, Mark Foggo, Rubberen Robbie en Divine hebben bij Boni of Break onder contract gestaan. Hieronder een hoes van een plaat van Divine. Groot was de paniek toen het drukwerk geleverd werd. Op de arm van de zanger(es) toonde zich een afzichtelijke puist. Dat werd niet bevorderlijk voor de verkoop geacht en het hele personeelsbestand werd aan het pleisterplakken gezet. U ziet hier waarom (let op de oorspronkelijke pleisterplaats).

 Ik geloof dat Boni in 1986 op de fles ging en daarmee werd een avontuurlijk stukje verleden afgesloten.

Ik was al heel lang van plan om oud Boni directeur Jan van Nieuwkoop eens op te zoeken. Hij was in het bedrijf de Talent-scout (iets wat ze tegenwoordig wellicht creatief directeur zouden noemen). Maar helaas daar gaat niets van terecht komen. Op 3 mei jl is Jan van Nieuwkoop op 62 jarige leeftijd overleden.

Dag platenbaas.

Joop Geesink de documentaire De Duivendrechtse Disney

Het was april 2008 toen ik door de Geesink studio benaderd werd met de vraag of ik mee wilde werken aan de totstandkoming van een documentaire die toen nog over de Toonderstudio's en Geesink's Dollywood zou moeten gaan. Louise Geesink, Jan Bosdriesz (de beoogde producent) en ondergetekende zaten al snel rond de tafel in Amsterdam. Ik had wat 16 mm films meegenomen en vertrok met het voornemen om zo veel mogelijk oud medewerkers van Toonder en Geesink te traceren. Tot eind 2010 onderhielden we intensief contact en groeide de lijsten alsook de plannen voor de documentaire. Daarna hoorde ik niets meer. Tot mijn grote verassing dook in 2012 de documentaire op onder de titel De Duivendrechtse Disney.

 Van de oorspronkelijke opzet was niet veel meer over.
Hier de omschrijving van het bedrijf dat de documentaire uiteindelijk heeft gemaakt:

Meer dan vijftig jaar geleden bestond er in Nederland een professionele film studio gespecialiseerd in poppenanimatie: de Geesink Studio. Van de jaren 1940 tot 1970, werd dit bedrijf gerund door producent Joop Geesink (1913-1984) en produceerde het honderden poppenfilms onder de naam Dollywood. De studio won meer dan 80 internationale prijzen waaronder een aantal Lions awards van het gerenommeerde International Advertising Festival in Cannes.
Joop Geesink was een van de grote animatie pioniers in Nederland, samen met Marten Toonder en George Pál. De Geesink Studio produceerde voornamelijk commercials. Afgezien van hun grootste Nederlandse klant Philips, was de internationale klantenkring van Geesink indrukwekkend: Mackeson, Ballantine, Campari, Coca-Cola, Knorr, Heineken, Heinz, en nog veel meer. De studio produceerde commercials voor markten in Europa, Azië, Zuid-en Noord-Amerika.
Duitsland en Italië waren bijzonder belangrijke markten voor Geesink, hij opende zelfs kantoren in Düsseldorf en Rome. In zijn hoogtijdagen had de studio meer dan 100 medewerkers in dienst.
De poppenfilms zijn kleine oogstrelende juweeltjes door hun professionele animatie-techniek, onberispelijke achtergronden, innemende poppen en geestige verhalen. De films laten een veilige wereld zien bevolkt door vrolijke karakters.
De documentaire belicht het innovatieve ondernemerschap van Joop Geesink en de unieke talenten van zijn animators aan de hand van interviews met oud-medewerkers en talloze filmfragmenten.

Een originele Puk en Poppedijn pagina uit de brand

Toen het kasteel waarin de Toonderstudio's in 1971 in brand vloog stond de brandvrije kluis open. Meesterinkleurder Wim Lensen had juist besloten dat de stapels originelen er wat wanordelijk bijlagen en was begonnen de boel te herschikken.

Het waren niet zo zeer de vlammen maar het bluswater dat haar vernietigend werk deed.
Hier een pagina uit de in het weekblad de Spiegel verschenen strip Puk en Poppedijn (tekst en tekenwerk: Piet Wijn en inkleuring: Wim Lensen). Deze pagina is door Harrie Geelen uit de afvalcontainer gered en met dank aan Mat Wijn kan ik hem hier laten zien.

Een kijkje in de Toonderstudio's (video)

Eerste uitgave Ohee (13/4/1963)

In Belgie begon uitgeverij Het Volk 13 april 1963 het weekblad Ohee.Ieder nummer bestond uit een compleet stripverhaal.Titels die in Ohee werden geplaatst waren o.a.:Dag en Heidi (Broeckxen Dewinter); Jan Knap (Clement);Bi-Bip (Jean-Pol); Sandy (Lambil); Zilverpijl (Frank Sels);Dees Dubbel en Cesar (Clement); Felix (Tillieux) en Ketje & Co (Hurey). Vanaf nr. 629 werd Ohee voortaan Ohee-clubmagazine en op 31 december 1977 hield het blad op te bestaan.

De Verkenners 2: Het Publiek Regeert?

 Als alles te snel gaat en vernieuwingen je bij de strot grijpen is het goed om eens rustig naar een filmpje te gaan luisteren (u leest het goed).

Het publiek is in toenemende mate in staat om informatie naar eigen behoefte te personaliseren en finetunen. Zo kiest zij bij de Amstel Gold Race via NOS.nl zelf haar favoriete camerastandpunt en via Twitter, Facebook en apps als Flipboard en Zite filtert zij de informatiestroom. Tegelijkertijd groeit de kennis van mediabedrijven over haar gebruikers; cookies registreren het surfgedrag en social media hebben de sleutel tot een wereld aan vrijwillig gegeven kennis.

In welk licht moeten we deze technologische ontwikkelingen bekijken? En hoe kunnen we nieuwe platformen duiden en inzetten om de media van de toekomst vorm te geven? Regeert, als het om media gaat, uiteindelijk het publiek?

Met als verkenner Bas Könning, filosoof en mediaontwerper. In het panel o.a. Jesse Burkunk, hoofd nieuwe media BNN, Tom Bakker, onderzoeker bij TNO en Marleen Stikker, directeur Waag Society. Roeland Stekelenburg heeft wegens persoonlijke omstandigheden helaas moeten afzeggen.

Kunstenaar en filmmaker Floris Kaayk zal spreken over zijn werk, onder meer het project Human Birdwings waarin hij claimde te kunnen vliegen. Als burger Jarno Smeets wist hij voor even het nieuws van Nederland tot Amerika (NBC en ABC News) te beheersen.

De Verkenners

Kranten die met de komst van het Internet vrezen voor hun toekomst, de Publieke Omroep die ondanks de bezuinigingen zijn publieke taak moet blijven vervullen en programmamakers die hun functie proberen te herdefiniëren: de tendens is duidelijk, de media zijn in beweging.
Staatssecretaris Dekker heeft aangekondigd de toekomst van de media en die van de Publieke Omroep te gaan verkennen dit voorjaar. De Balie en het Mediafonds zien hierin aanleiding om deze verkenning in het openbaar ter hand te nemen en te bezien waar de mogelijkheden en kansen liggen. De tweewekelijkse reeks ‘De Verkenners’; een serie bijeenkomsten die de rol, kracht en toekomst van de media kritisch onderzoeken en een licht werpen op vernieuwende impulsen. Bron>

Een volgende aflevering van de verkenners vindt u hier:  http://vimeo.com/debalie/20130412

striptekenaar Jean-Pol 70 jaar

Het is alweer een aantal dagen geleden maar ik keek er van op: Jean-Pol is 70 jaar geworden. Zo oud al Jean-Pol? en las ik het goed; stopt u met werken? U was een van de voorbeelden voor mij. Uw Kramikske en Annie en Peter (dat ik las in de Robbedoes en als album) inspireerden mij. Uw Vlaamse stijl was meeserlijk aangevuld met een vleugje Franquin en ik dacht werkelijk dat Annie en Peter de nieuwe Suske en Wiske zouden worden (qua verkoopcijfers). Dat moet U zelf ook gedacht hebben.

Studio 100 heeft striptekenaar Jean-Pol in de bloemen gezet voor zijn 70e verjaardag en zijn 50-jarige carrière als stripmaker. Jean-Pol is de bezieler van de stripreeksen Sammy, Kramikske en Annie en Peter. Voor Studio 100 verstripte hij Kabouter Plop en Samson en Gert.

De Striptekenaar Jean-Pol werd gisteravond verrast in de kantoren van Studio 100 in Schelle. Naar aanleiding van de 50-jarige carrière en de 70e verjaardag van de stripmaker is Studio 100 de gastheer van een overzichtsexpo met het werk van Jean-Pol.
De expo werd feestelijk geopend in aanwezigheid van tal van vrienden en kennissen van de artiest. Onder anderen Hans Bourlon, Gert Verhulst, Mehro en Walter Baele waren van de partij.
De tentoonstelling in de gebouwen van Studio 100 is alleen op woensdagnamiddag van 14 uur tot 16 uur open voor het publiek. bron>.

Studio 100 heeft dankbaar gebruik gemaakt van Jean-Pol's talenten maar hoe komt het toch dat de man plots 70 jaar is geworden. Op zo'n moment dringt tot me door dat ik intussen ook ouder ben geworden. Veel ouder dan ik dacht. Potverdikkie Jean-Pol, ik ben ouder dan Uw carrière en die van mij stelt, vergeleken bij de Uwe schrijnend weinig voor. Proficiat!      

Strip over gemeenteraad

In 2010 waren de laatste Gemeenteraadsverkiezingen. Voorafgaande aan deze stembusgang werd er nagedacht over het grote aantal Gemeenteraadsleden die er, gedurende de zittingsperiode, de brui aan gaven.
Het idee ontstond om een ondertekst strip (zoals Toonder's Koning Hollewijn of Bommel) te maken die zou via de VNG  gedistribueerd gaan worden naar plaatselijke media.
Op deze wijze zou er een breed publiek kennis kunnen maken met het reilen en zeilen van een gemeenteraad en hopelijk zouden nieuwe kandidaten een beter inzicht krijgen wat het Raadswerk zoal inhoud (wie denkt dat het saaie materie betreft heeft het grondig mis - ook de strip was komisch maar zeker ook spannend van opzet). De tijd die er nodig was voor een dergelijk project was echter te kort en jammer genoeg bleef het idee liggen. Toevallig kwam ik vandaag een stripverhaal tegen dat in september 1974 begon in dagblad de Telegraaf. Het handelde over een fictieve Gemeenteraad. Hoewel anders van opzet deed de strip me wel terugdenken aan het idee waar we aan werkten in 2010. Hiernaast een inleiding alsook de eerste aflevering uit 1974.


 

Webwalking 009

Jawel; we krijgen er lol in... bloggen is voor ons ook een beetje het veiligstellen van de inhoud van de "afbeeldingen" mappen.  U zult niet al te veel privé gereutel vernemen maar we vertonen exhibitionistisch gedrag als het gaat om oud of recent "eigen werk". Hoe gaat het nu met het fenomeen Internet? Het is het medium van dit moment en niets wijst er op dat daar op korte termijn verandering in komt. Daar moeten we ons op richten maar het blijft een zaak van en-en. Andere media hebben hun positie niet verloren.
Voor wie goed kijkt is het aantal mogelijkheden om zich te presenteren alleen maar toegenomen. Er lagen nog nooit zo veel verschillende titels in de tijdschriftenwinkel. Op internet hebben we al meerdere keren met succes een strip op maat verzorgd. Momenteel zijn we bezig met de totstandkoming van een e-book maar ook maken we nog steeds animatie. Kortom: We leven in een tijd met vele mogelijkheden.

Het is voor een creatief haast onmogelijk om werkloos aan de kant te zitten. Dat doen we dan ook niet.
Tot zover de beschouwende webloopjes. Het is een verkenning geweest die moest leiden tot een antwoord op de vraag "Waarom bloggen?". Na 10 jaar gaan we er dus gewoon mee door... omdat het leuk is om te doen.

Lost in Time? (Wat de Tijd deed met Leo en Lea)

Omdat ik de blogs van popokabaka mis deze scan uit het archief van de Tijd (19 september 1955). De eerste strip die het blad afdrukte met een merkwaardige redactionele inleiding. En wat een onleesbaar handgeschreven tekst zie ik daar.
Alle strips van Herge doen me niet veel. De verhalen over Herge zelf des te meer.

De verkenners1: Nieuwe media

Kranten die met de komst van het Internet vrezen voor hun toekomst, de Publieke Omroep die ondanks de bezuinigingen zijn publieke taak moet blijven vervullen en programmamakers die hun functie proberen te herdefiniëren: de tendens is duidelijk, de media zijn in beweging. Bij de eerste bijeenkomst van De Verkenners op 4 maart is filosoof en journalist Rob Wijnberg te gast, die een nieuw journalistiek platform ontwikkelt en in zijn nieuwe boek De Nieuwsfabriek een pleidooi houdt voor een nieuwe vorm van journalistiek. Met in het panel o.a. Irene Costera Meijer, hoogleraar Journalistiek aan de Vrije Universiteit Amsterdam, Wouter Bax, hoofdredacteur van NU.nl en Geert Mak, historicus en journalist.

Alles verdwijnt

Geen juffrouw die inkomende zaken afhandelt. Sinds de komst van de computer is alles en iedereen wegbezuinigd. Ik denk zelfs dat de verdwijning van deze schitterende rijdende kiosken er mee te maken hebben (al kloppen de data niet bij die gedachte).

  

Hokjes

Stripmakers....

 Is het de hokjesgeest?

 

Met uw welnemen - interview met Marten Toonder uit 1972

Nu we het Toonderjaar achter ons hebben en de weblog nieuw leven is ingeblazen wordt het tijd om wat interviews met Marten Toonder onder het stof vandaan te halen. Deze keer betreft het een interview uit 1972  (of was het 1969 zoals een oplettende lezer beweerd?). Ik hoop dat u de lees-moeite ontstaan door het ingewikkelde knip en plak werk voor lief wilt nemen. Met uw welnemen;

(ook) in 1972 verscheen de documentaire "Een eenvoudige doch voedzame maaltijd". De documentaire schetst een portret van schrijver en striptekenaar Marten Toonder, bekend van de strips Olivier B. Bommel en Tom Poes, Kappie, Panda en natuurlijk Koning Hollewijn.
Met als achtergrond het prachtige Ierse landschap, voert Frank Wiering gesprekken met Toonder over de Ierse geschiedenis het bijgeloof van de Ieren, de onzichtbare wereld van de fantasie, de betekenis van leven en dood, de karakters van zijn stripfiguren en de wijze waarop zijn strips tot stand komen.

Webwalking 008

Alweer een maand aan het bloggen en nog niet een reactie mogen verwelkomen; de tijden zijn veranderd. Waar in het begin van deze eeuw gebruikelijk was om op internet te reageren op elkaars activiteiten is de grote stilte (op het blogvlak) ingevallen. Ik had het er al eerder over maar kan het nu door een gebrek aan cijfers en een goed geheugen staven.

Het is overigens geen kwestie van een "verdwenen gebruik" hoor, het is slechts verschoven naar platforms die een hoog "Veel geblaat maar weinig wol" gehalte hebben. De bijna voorspelbare neuzelarij op veel fora's of (en dat is nog erger) sociale media (wat een benaming). Zelden heb ik grotere beuzelarij voorbij zien razen dan op deze gemeenplaatsen. Ja, ik doe er zelf aan mee hoor. Dat betekend dus dat ik geloof in het medium mits je er goed gebruik van maakt. Het doet me giechelen als ik weer eens zie dat krentenwegers de krentenwegers volgen. In de beroepsgroep waar deze blog over handelt zie je dat vaak gebeuren. Blij met 50 volgende collega's. Heel goed Dames en Heren! Al mijn colleges waren parels voor de zwijnen. Ho wacht! Ik hou er rekening mee dat ik onduidelijk sprak toen ik het u uitlegde of dat u de vuist op tafel te gewelddadig vond en u uw zinnen verzette op eigen verzinsels. Helaas voor u kwamen die op het zelfde neer door de kopieer cultuur waar we ons in bevinden en we weten met elkaar: "beter een goeie kopie dan een slecht origineel" maar helaas; uw conculega's zijn doorgaans niet uw klanten.
De niet ingevoerde lezer zou nu kunnen denken dat stripmakers niet wars zijn van enige onnozelheid. Dat kan ik niet ontkennen maar ik haast me er aan toe te voegen dat wanneer men een stripmaker in het egchie ontmoet er sprake is van een gemoedelijke sfeer en heeft onnozelheid wel iets vertrouwds.
Het zich online begeven is gewoon niet hun sterkste punt (ik weet natuurlijk dat ik generaliseer). Moeten ze ook niet te veel doen zeggen sommigen; dat leidt maar af van het echte werk. Dat hele internet is sowieso een beetje raar medium (u ziet; ik schrijf een andere kant op); Ik gelppf dat het toegepast wordt als de stoomafblazende fluit van de fluitketel. De geschokte mens kruipt achter zijn of haar tiktablet, zoekt een klaagsite op en deponeert gegriefd zijn/haar woordenstroom in een post. Klaar! het is gezegd - Kwalijk als internet deze functie vervult. Geef me dan maar de telefoon aan (nee ik Skype niet!).

Fred Julsing 12/3/1942 - 15/1/2005

 Deze blog schreef ik in 2005 kort nadat ik het bericht ontving dat Fred Julsing waarmee ik een intensief mailcontact onderhield overleden was.
 

Fred Julsing werd op 12 maart 1942 geboren in Den Haag. Fred's vader was kunstschilder en maakte in 1946/1947 zelf beeldverhalen . Voor Fred Julsing was tekenen een levensbehoefte. Al op jonge leeftijd maakte hij een soort tekenfilms en het lag voor de hand dat Fred een kunstopleiding zou gaan volgen. Het probleem dat hij 15 jaar was (en dus 3 jaar te jong voor de opleiding) werd na het zien van zijn tekenwerk weggepoetst door de directeur van de Vrije Academie Den Haag. Julsing is begin jaren '60 gaan werken bij de Toonderstudio's. Na een periode The Tjong Khing geassisteerd te hebben (student Tijloos), hielp hij Jan Wesseling met de productie van Koning Hollewijn. Na een paar maanden in de productie te hebben meegedraaid werd Julsing vriendelijk doch dringend gevraagd om thuis te gaan werken. Hij heeft nooit begrepen waarom dat precies was maar hij nam deze mogelijkheid met beide handen aan. Iedere vrijdag bracht hij de studio's een bezoek om het werk dat hij die week gemaakt had af te leveren en nieuw te tekenen opdrachten mee te nemen.

 In die periode was hij al zelfstandig schetser van Toonder- producties als Panda (PV 77) en Kappie (KV 96 en KV 97). Eind 1963 werd Julsing bij een reorganisatie ontslagen bij de Toonderstudio's. Nadat Fred enige tijd illustraties en tekstverhalen had gemaakt voor Autovisie besloot hij om het na ruim een jaar nog eens te proberen bij Toonder. Het werk dat hij liet zien was voor Toonder aanleiding hem op de Tom Poes strip te zetten en zo werd Julsing Toonders meest naaste medewerker van dat moment. De eerste Tom Poes strip die Julsing schetste was het verhaal "De Labberdaan" (voor de liefhebbers bekend als BV 110 dat verscheen vanaf 14 april 1965). Julsing bleef Tom Poes en Heer Bommel tekenen t/m het verhaal "De Waarde-ring" (BV 134 van 18/1/1971 t/m 4/3/1971).

 Naast aan de productie van de Tom Poes dagstrip werkte Julsing ook aan het tekenwerk voor het project "Tom Poes en de Toverfluit" (op tekst van Harry Geelen); de Tom Poes weekstrip "De kleine groene mannetjes" in het weekblad Donald Duck (1969) en "Tom Poes en de Wiekschieters"(1970) in Arts en Auto; een reclamestrip voor Alete Moolenaar kinder- en babyvoeding (op tekst van Andries Brandt en Patty Klein).

 Eind jaren '60 was Julsing al begonnen om naast aan de Tom Poes strip ook aan eigen strips te werken.

Zo verschenen er strips als Onnistman (1967), Klinsklansklandere van de ene bil op de andere (1968), De Marketingmachine of hoe het produkt Bin van de ondergang werd gered (1969), De Culturele revolutie van voorzitter Janneman (1970) en nog een aantal andere strips voor de bladen Baljuw en Ariadne.

 In 1970 maakte Julsing een strip over het natuur- mannetje Komkommertje en Martien.

Deze strip had Julsing opgezet in de geest van Jean Dilieu's Paulus de boskabouter . De Toonderstudio's wilden de distributie van de strip verzorgen en verkochten hem aan Dagblad de Telegraaf. Maar dat was tegen de zin van Fred. De Telegraaf was nu juist een blad waar hij niet in wilde publiceren. De deal (wekelijks 4 pagina's voor de kleurenbijlage) werd afgeblazen en de strip werd als Gagstrip verkocht aan Journaal 2000, een huis aan huis reclameblad dat in een oplage van 1 miljoen in de grote steden werd verspreid. De strip werd niet wat Julsing er van verwacht had. Julsing liet in 1976 voor het blad Striprofiel (Maarten J. de Meulder) hetvolgende optekenen: "Uiteindelijk hebben ze de zaak aan Journaal 2000 verpatst, maar wat werd opgezet als een vervolgstrip, waardoor je je steeds dieper in zo'n bomenwereld kunt verplaatsen, werd een eenmaandelijkse Gag-strip. Kun je nu geloven, dat niets gebeurd, voordat de tijd daar is? // Ik wilde een wereldje toegankelijk maken. Mijn Wereldje in prachtige tekeningen en leuke verhaaltjes. Maar dat ei kon ik niet kwijt. Of was het nog geen ei; alleen maar een beginsel ervan? Ik vond het niet tof." 

 

In 2001 schreef Fred Julsing onder de titel "'n vaste betrekking" een uitgebreid artikel over zijn tijd dat hij werkzaam was voor de Toonderstudio's. Klik hier om het artikel te lezen en te bekijken. Vervolgens laat Julsing zijn talenten los op het stripblad PEP (Pordios wat een blad!) 

 Toen de stripbladen Pep en Sjors opgingen in Eppo was er in dat blad geen plek meer voor Julsing strips. Wel maakte hij de mascotte en een strip voor Oberon's nieuwe maandblad Baberiba. Helaas is dit blad nooit verder gekomen dan het eerste 0 nummer.



Tussen 1972 en 1985 maakte hij prachtig werk voor Malmberg, de uitgeverij van bladen als Primo, jippo, Okkie en Taptoe. Strips als "Robinson", "De Schat van het landje", "Witte's Dagboek" (later voortgezet in het weekblad Donald Duck), Sloom, Sloom en Snel en tal van korte strips.

In het Sjors en Sjimmie weekblad publiceerde Julsing de Wortels van War. Een strip waar hij diep voor is gegaan. Met Piet Zeeman heeft hij geprobeerd een vervolg te maken maar dat liep vast.

In 1993/1994 verscheen Julsing's laatste (wat korte reclamestripjes en voorbeelden in vakbladen uitgezonderd) gepubliceerde strip "Pietsie en Pop en de Zonen van O" in het blad Taptoe. Julsing verhuisde van de Betuwe naar Californie waar hij in een mooie omgeving met Kay een gelukkig leven leide. Hij probeerde er een nieuwe Dagstripvorm op te zetten en was lang in gesprek met een Nederlands Dagblad over de publicatie ervan. Helaas haakte het Dagblad af terwijl de plannen in een vergevorderd stadiumverkeerden en heeft het grote publiek nooit kennis kunnen nemen van de vorm van dit initiatief. Ook toen Julsing wist van zijn ziekte bleef hij onverdroten doorgaan met schrijven, illustreren en schilderen. Op 15 januari 2005 is Fred Julsing op 64 jarige leeftijd overleden.

Ik vond Fred Julsing een bijzonder mens. Ik heb hem leren kennen als een aardige man die zijn best deed om je vooruit te helpen en je werk, vragen en opmerkingen altijd serieus nam en dat is wat waard. Als tekenaar bewonderde ik hem in hoge mate. Sommige van zijn verhalen kwamen na een denderend begin niet helemaal uit de verf maar hij was de eerste om die mening te delen (zeker als het de verhalen uit zijn Pep periode betrof ). Maar natuurlijk waren er ook verhalen die ik erg bewonderde. De schat van het landje, de sprookjes en Witte's Dagboek waren verhalen die ik altijd erg mooi heb gevonden en nog vind. .

© erven Julsing / Toondercompagnie