Patrick van Gompel Interviewde in 1985 de Duck tekenaars Henk Albers, Carol Voges, Michel Nadorp en Ed van Schuijlenburg

 Tijdens de Strip-3-daagse te Breda in 1985 werden de Duck tekenaars Henk Albers, Carol Voges, Michel Nadorp en Ed van Schuijlenburg geïnterviewd door Patrick van Gompel. Het Stripschap dankt Bas Schuddeboom voor het beeldmateriaal.

a la recherche du tintin perdu: Vossenjacht

Omdat we Popo Kabaka missen (of dat althans zouden horen te doen) pluk ik regelmatig een stukje uit zijn rijke blog archief. Gewoon omdat het kan. Nee omdat het moet want het mag niet ongelezen blijven.

We maken een sprongetje naar 10 jaar terug.

Op zoek naar de verloren Kuifje

De tijd snelt voort, het uur vliedt heen en - duizend bommen en granaten! - ook de verzamelaar wordt ongemerkt oud. De 40-plusser vijftiger die ooit met sneltreinvaart door het universum van Hergé raasde, verandert zoetjesaan in een
Tsjoek-Tsjoek
van de Karpaten (dixit Archibald Haddock). Genoeg is kortom genoeg, na bijna meer dan 30 jaar zet ik een klare lijn onder mijn collectie. Het is een afscheid in cyberspace, nog éénmaal op reis, op zoek naar de begeerte van de verzamelaar, op zoek naar de Verloren Kuifje...

a la recherche du tintin perdu: Vossenjacht: Kribbige mailwisseling met een lezer die schijnbaar erg gesteld is op Willy Vandersteen en die niet wil inzien hoe onsmakelijk diens antise... meer>>>

Promotiefilmpje voor Pret met Fred

 

Moppen, Raadsels, Strip van de week, Theater- en Boekentips in Kunst en Cultuur, een Herfstlied, Koken met Klaas..... veel plezier met Pret met Fred rechtstreeks vanuit studio de zwijnenstal. Voor de afleveringen van Pret met Fred klik je hier>>>

https://www.youtube.com/channel/UCRzvcbdujRbAAQ3c937UEoA/videosJaTj8

Webwalking 12

 Waar was ik gebleven.... O ja hier: "Het internet wemelde ooit van de blogs. Maar wat was een blog nu eigenlijk precies en waar zijn ze gebleven? Als we terug zouden bladeren naar het jaar 2000 dan zien we dat het fenomeen 'bloggen' een enorme boost krijgt. De blogtools maakte het informeren makkelijker. Iedereen kon inmiddels wel een internetsite beginnen maar het bijwerken werd meestal gedaan door ingehuurde webmasters en dat was niet goedkoop. Een site werd vaak na oplevering niet meer bijgewerkt. De blogs kon je ieder moment bijwerken. En als je een beetje interessante informatie had dan werd je blog al snel ook nog eens goed bezocht wat direct te zien was in de statistieken (ook al haalde veel bloggers de aantallen van unieke bezoekers en views door elkaar).". 

We schrijven inmiddels oktober 2021 en het "bloggen" is zo goed als een verdwenen bezigheid geworden. 

Ik toon een staatje van een willekeurige blog die overigens de trend aangeeft die algemeen lijkt te zijn:

Het staatje van mijn eigen blog ziet er nog veel magerder uit en dat kan ik niet alleen wijten aan de ellendige gevolgen van de overname van het Blogplatform waar deze blog ooit op stond door Sanoma maar toch staan er honderden blogs nog steeds (vergeefs ?) te wachten op restauratie. Maar goed we malen rustig door en ik ben al blij als eind van dit jaar de neergaande tendens zowel v.w.b. het aantal blogs als het aantal bezoekers te goede gekeerd zal blijken te zijn.

Bunt Blogt: Tiril en de toverdrank (Bette Westra)

Bunt Blogt: Tiril en de toverdrank (Bette Westra): Een jaar geleden schreef ik enthousiast over  Uit elkaar  van Bette Westera en Sylvia Weve. Mooie gedichten en tekeningen en een heerlijke ...

a la recherche du tintin perdu: Beschamend

Omdat we Popo Kabaka missen (of dat althans zouden horen te doen) pluk ik regelmatig een stukje uit zijn rijke blog archief. Gewoon omdat het kan. Nee omdat het moet want het mag niet ongelezen blijven.

We maken een sprongetje naar 10 jaar terug.

Op zoek naar de verloren Kuifje

De tijd snelt voort, het uur vliedt heen en - duizend bommen en granaten! - ook de verzamelaar wordt ongemerkt oud. De 40-plusser vijftiger die ooit met sneltreinvaart door het universum van Hergé raasde, verandert zoetjesaan in een
Tsjoek-Tsjoek
van de Karpaten (dixit Archibald Haddock). Genoeg is kortom genoeg, na bijna meer dan 30 jaar zet ik een klare lijn onder mijn collectie. Het is een afscheid in cyberspace, nog éénmaal op reis, op zoek naar de begeerte van de verzamelaar, op zoek naar de Verloren Kuifje...

 a la recherche du tintin perdu: Beschamend: Mail over de Kuifje-film van een in de VS werkzame lezer: ‘Overigens sprak ik gisteren een vriendin die in de gelegenheid was een voorverto...

Vandaag werd Patoruzú 93 jaar geleden Patoruzú !

 

Op 18 oktober 1928 verscheen voor het eerst het strippersonage Patoruzú!, bedacht en gemaakt door deArgentinische animator en stripmaker Dante Quinterno. Het personage heette eerst Curugua Curugua G üigua en figureerde in een strip die verscheen in het supplement van het Critica Journal.

Quinterno nam het advies van journalist Mario Sáenz serieus: ′′ Met die naam gaat het character geen succes worden. Je moet iets verzinnen wat blijft hangen, iets Argentijns, zoals oruzu pasta...", Een toendertijd zeer populair snoepgoed. Zo kwam de Argentijnse indiaan aan zijn naam Patoruzú. Aldaar word beweerd dat de strip voor Goscinny (van oorsprong een Argentijn) een inspiratie was om Asterix en Obelix te creëren.

Dichter bij huis was het Marten Toonder die sterk beïnvloed werd door Patoruzú. Tijdens zijn reis naar Argentinië maakte hij kennis met de strip en hij stak nooit onder stoelen of banken (wat een rare uitdrukking) dat de lessen die in het stripblad Patoruzú (we zijn inmiddels in de jaren 30 beland) hem lieten zien hoe je figuren kon tekenen.

Jaren later had ik het geluk dat ik een samenwerking ben aangegaan met een Argentijnse studio waarvan een van de tekenaars nog voor Dante Quinterno had gewerkt. Gracias a Atilio y Ruben!

a la recherche du tintin perdu: Vergeten herinnering

 Omdat we Popo Kabaka missen (of dat althans zouden horen te doen) pluk ik regelmatig een stukje uit zijn rijke blog archief. Gewoon omdat het kan. Nee omdat het moet want het mag niet ongelezen blijven.

We maken een sprongetje naar 10 jaar terug.

Op zoek naar de verloren Kuifje

De tijd snelt voort, het uur vliedt heen en - duizend bommen en granaten! - ook de verzamelaar wordt ongemerkt oud. De 40-plusser vijftiger die ooit met sneltreinvaart door het universum van Hergé raasde, verandert zoetjesaan in een
Tsjoek-Tsjoek
van de Karpaten (dixit Archibald Haddock). Genoeg is kortom genoeg, na bijna meer dan 30 jaar zet ik een klare lijn onder mijn collectie. Het is een afscheid in cyberspace, nog éénmaal op reis, op zoek naar de begeerte van de verzamelaar, op zoek naar de Verloren Kuifje...

a la recherche du tintin perdu: Vergeten herinnering: Met S. keek ik naar een film over een jonge Amerikaan in Duitsland die, vlak na de oorlog, een examen wordt afgenomen in het slaapwagencond... meer>>>