Brammetje Bram

Als Sjors lezer (en ik praat over de jaren 70 van de vorige eeuw) werd je behoorlijk verwend. Allereerst was het blad volgestouwd met goeie Dupuis en Pif strips maar met Jan Kruis als nieuwe hoofdpersonagetekenaar als voorganger volgden al snel meer striptekenaars en schrijvers die met elkaar een mooie eigen productie verzorgden.

Een van de eerste en tevens succesvolste nieuwe series werd de in 1970 gestarte Brammetje Bram van tekenaar Eddy Ryssack (een fantastische animator en stripmaker).
Nadat het blad Sjors samen met de Pep opging in de Eppo verdween Brammetje naar de oosterburen om daar bij Koralle-verlag in het groots opgezette Europese stripblad Zack (het blad zou in vertaling in diverse landen moeten gaan gloreren) om daar als Pittje Pit en andere namen de wereldzeeën te blijven bevaren.
In de Nederlandse versie van Zack die de titel Wham kreeg (waar Ryssack de rol van art redacteur vervulde) bleef Brammetje Bram zijn oorspronkelijke naam behouden.

De formule van Zack bleek toren van Babel trekjes in zich te hebben en de grote opzet verdween in 1980 (hoewel het blad in het Duitse taalgebied sinds 1999 dankzij de voormalige Oost Duitse uitgeverij Steinchen Verlag weer als maandblad verschijnt).

Epsilon Verlag is nu jaren na het stopzetten van de serie begonnen met de heruitgave van 21 Pittje Pit albums. Toevallig kwam ik vandaag een tekenaar tegen die de stijl van de in 2004 overleden Eddy Ryssack in de vingers heeft en volgens mij prima in staat zou zijn de serie voort te zetten. Hieronder plaats ik wat voorbeelden van zijn werk. Overigens geloof ik niet dat het in iemands bedoeling ligt de serie nieuw leven in te blazen middels nieuwe verhalen. Laat ik niet vergeten de man zijn naam neer te tikken: Ramon Casanyes (die zijn handen al vol heeft aan de voortzetting van het werk (o.a. Paling & Ko) van Francisco Ibanez ).

Volgens mij zit er zelfs een sprankje van de door Ryssack zo bewonderde Franquin- en Julsing door Ramon's stijl verweven.