Afgelopen zondag 30 augustus overleed Harrie Geelen. De creatieve alleskunner was bekend als tekstschrijver, maar maakte ook indruk als illustrator, stripmaker, (stem)regisseur en animator. Als schrijver was hij jarenlang een van de motoren achter de Nederlandse kindertelevisie. Legendarische programma’s als Oebele (1968-1972), Kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen, mijnheer? (1972-1976) en Q & Q (1974-1976) kwamen uit zijn pen. en de kortlopende tv-serie met De Dolly Dots (1983). Ook maakte hij illustraties voor de kinderboeken van en met zijn vrouw Imme Dros.
Geelen werd door de Toonderstudio's aangetrokken voor zijn tekencapaciteiten. Een van zijn eerste studioklussen bestond uit de uitwerking en het inktwerk voor de balloonstrip Tom Poes en de Paspoort. De Toonderlijn beheerste Geelen niet bijzonder goed. Verder maakte hij furore in zeer uiteenlopende vakgebieden; van de reclame-industrie tot het serieuze theater. Ook in de wereld van animatie greep hij van alles aan; van de nasynchronisatie van populaire Disney-films tot eigenzinnige (digitale) producties. Voor de Toonder studio's maakte hij het scenario voor Als je begrijpt wat ik bedoel, Nederlands eerste avondvullende tekenfilm. Geelen schreef daarnaast de muziek van enkele liedjes en sprak (en zong) zelf de stem van Wammes Waggel in en voerde de regie..
In het programma TV Dokument (2013) trachtte de schrijver antwoord te geven op de vraag waarom series als Hamelen tijdloos waren gebleken. Met een glimlach gaf hij aan dat juist het publiek zélf daar een grote rol in speelde. Een van zijn geheimen was dat een goed verhaal ruimte overlaat aan de kijker, die de helft van de magie erbij verzint. Taal was daarvoor zijn belangrijkste wapen, maar zeker niet het enige. Wie zijn talloze liedjes, boeken en series nog eens doorneemt, kan niet anders concluderen dat Geelens eigen helft van elk verhaal ook vaak magisch was.
Wie dacht dat Geesink na zijn eenmalige medewerking aan de Tom Poes balloonstrip het stripvak vaarwel had gezegd heeft het mis. Als het van toepassing kwam storte Geelen zich ook weer op strips, onder andere voor Okki en Taptoe, of de 48 pagina's lange strip Gracchus (een strip die Marten Toonder (in mijn ogen zee onterecht) overigens als 'onvoldragen' betitelde) voor de KRO gids in 1969:
Hij schreef het door Fred Julsing getekende Toonderproject Tom poes en de toverfluit dat naast uit een boek ook een singeltje bevatte.
en schreef een 5 tal Panda verhalen voor de krant en 1, getekend door Piet Wijn, speciaal voor de Intermediair. Geelen bleef tot kort voor zijn overlijden actief.Harrie Geelen werd 86 jaar.
